مراسم ازدواج در شهرستان گرمسار

خانواده داماد در این شب از قبل مقداری شیرینی، چای، میوه و کله قند آماده نگاه می‌داشتند و باز به همراه بزرگان فامیل به منزل عروس می‌رفتنند. خانواده عروس در این شب انتظارات خود را از داماد آینده بدون تعارف بیان می‌کردند و در آخر می گفتند: دخترمان را می‌دهیم به احترام روی فلانی که اغلب ریش سفیدی است که در مجلس از طرف خانواده داماد حضور دارد. این ریش سفید همیشه در قبال این ازدواج خود را مسئول میدانست.
خانواده داماد پس از گرفتن جواب مثبت شیرینی و قندی را که آماده کرده بودند را به منزل عروس می‌آوردند. معمولاکدخدا مراسم قندشکونی را انجام می‌داد؛ بدین ترتیب که کله قند را می‌شکست و سرش را به خانواده داماد داده و بقیه را برای خود بر می‌داشت. در این شب از مهریه، شیربها و خرجیه ( خرج مطبخ) صحبت به میان می‌آمد.
مهریه و شیربها نقدی و یا گوسفند و زمین تعیین می‌شد. خرج مطبخ نیز مقدار خوراکی بود که می‌بایست داماد برای خرج شب عروسی بپردازد. مانند برنج، گوشت، روغن، چای، قند و……. در همین شب مادر داماد پارچه یا انگشتری را به عنوان نشان تقدیم عروس آینده خود می‌کرد.
در روستای چنداب(یکی از روستاهای شهرستان گرمسار) پس از گرفتن جواب مثبت از خانواده عروس، رسم دست بوسی اجرا می‌شد. بدین ترتیب که افراد خانواده داماد دست بزرگان خانواده عروس را می‌بوسیدند.
در ایوانکی،یکی از شهرهای این شهرستان، پس از مراسم خواستگاری مراسم شیرینی خوران در یکی از شب‌ها انجام می‌شد. بدین طریق که عده‌ای از نزدیکان فامیل، منزل داماد می‌آمدند و پس از شادی و جشنی مختصر، دسته جمعی به منزل عروس می‌رفتند. مادر عروس توسط شیرینی و فالوده از میهمانان پذیرایی می‌کرد.
همچنین مقداری از فالوده را برای داماد که در منزل خود مانده بود، می فرستاد.
در مدت نامزدی که مدت آن به عواملی چون فصل کار یا بیکاری و آمادگی خانواده‌ها در برگزاری مراسم و نیز فوت نابهنگام یکی از نزدیکان و… تغییر می‌کرد، داماد حق ملاقات عروس را نداشت.
در چنداب، اگر مخفیانه داماد به ملاقات عروس می‌رفت او را با دعوا از خانه بیرون می‌کردند و یا یک لنگه کفش او را گرو می‌گرفتند.
در این دوران شب‌های چله و اعیاد مهم، داماد مقداری شیرینی، میوه، پارچه، لباس و…….. به منزل عروس می فرستادند.